خدایا از من بگیر هر آنچه که تو را از من می گیرد

خوب پس من هم بیام کمی در مورد تغییر صحبت کنم و اینکه چی کار کنی تا تغییرت ماندگار باشه و بعد از چند روز برنگردی سرخونه اول . الان باید با خودت خلوت کنی و به خودت بگی : اگر از اول سال آنگونه که می خواستم حرکت نکردم ، همه فکر می کردند که در اتاق درس می خوانم ولی اینطور نبود . به گوش فامیل و آشنایان می رسید که من چسبیدم به درس ولی اینطور نبود و ... و الان که اینجا هستم و هر چه که هستم محصول انتخاب های خودم هست و من الان مجموعه انتخاب های خودم در گذشته هستم ولی امروز من ، فردای من و آینده من حاصل انتخاب های من در آینده است که چگونه و با چه دید و تفکر و انرژی حرکت کنم . الان باید بگی تمامی این جریانات و وضعیت خودم رو مسئولش خودم هستم و تا هفته دیگه نشون میدم که هر کدوم از این درسها رو 10 درصد می کشم بالا و برای رسیدن به اون باید تلاش کرد . حالا تلاش 2 جور است . نوع اول تلاشی هست که همه دارند ، برای اینکه زندگی کنند ولی نوع دوم تلاشی هست که افراد سخت کوش دارند . این افراد انگار یه انرژی در درونشون هست که اونا رو متمایز کرده از بقیه . اینا انگار خسته نمیشن . انگار این انرژی درونیه سلول سلول بدن این فرد رو گرفته و تمام زندگی خودش رو با اون هدف عجین کرده . خودت دقت کردی چه قدر زود از تیر پارسال میرسی به تیر امسال . اول سال شاید فکر درصدهای 80 به بالا بودی و با گذشت زمان زندگیت طوری شد که دیگه چندین بار تصمیم گرفتی تا صورت مسئله رو پاک کنی . تو اون زندگی تو مطمئنا لذت نبردی و علی رغم اینکه تلاش آنچنانی نداشتی ولی دنبال تفریح و بازی هم نبودی و همش دنبال اون نقطه عطف میگشتی که کجاست اون لحظه تا تغییر کنی! خیلی زجر آور بود ولی الان باید در ثانیه ثانیه زندگی تو یه جریان مثبت انرژی همین جوری سیال و روان وجود داشته باشه . انگار که دیگه باید ذهنت رو آماده دریافت هر چه بیشتر انرژی کنی . لی راهش . راهش اینه که به محض اینکه اون حس قشنگ بهت گفت برو جلو نترس . فکر چیزی رو نکن . به محض اینکه با دیدن و یاشنیدن موسیقی و صحنه و صحبتی یه جوری شده که انگار قدرتمند هستی باید بری به سراغ تلاش . مثل  باتری ماشین . اگر بذاری انرژی اون همین جوری از دست بره ، بعد از مدت کوتاهی میبینی که دیگه اصلا خبری از اون همه قدرت و انگیزه و شور نیست ولی اگر حرکت کنی با دینام وجودیت اون باطری شارژتر میشه و هرچه قدر خودت رو بیشتر رو هدفت متمرکز کنی اون انرژی در وجودت نهادینه تر میشه و احتمال از دست دادنش خیلی کم میشه . این کتابها باید عشق تو باشه . باید تمام زندگی و وجود تو باشه . اصلا مهم نیست که فلان مبحث رو بایستی مهر میخوندی و نخوندی بلکه این مهم هست که آیا الان هم مایل هستی بخونی بیا نه ؟؟؟ به نظر من همه آدم هایی که فکر می کنند که الان اوضاعشون خوب نیست یه زمانی خیلی فوق العاده یه حرکات منحصر به فردی در زندگی انجام دادند و الان به خاطر فقدان اون حس و شور و حال و انگیزه ناراحت هستند ، چون می دونند که یه همچین حس قدرت مندی هم وجود داره . بگرد و در گذشته به یاد اون تک شبهای انرژیک خودت بیفت . آیا کسل بودی ؟ خوابت میومد ؟ دلسرد خودی ؟ نه نه . هر لحظت شادی بود و تمامش عشق به فردایی بهتر . خدای مهربون ریتم زندگی رو بر اساس حرکت قرار داده و این حرکت هست که از یک کودک تا یک بزرگ رو مجذوب خودش میکنه و فقط لازمه که ما بر اون اصطکاک ایستایی اولیه غلبه کنیم و با تعیین اهداف خیلی کوچک و در راستا بزرگترین هدف خیلی مطمئن حرکت کنیم . در کل بچه هایی که پر انرژی درس می خونند به دو علت مطالعه شون ، مطالعه خیلی خوبی خواهد شد . اول اینکه چون با انرژی می خونند ، خوب می فهمند و چون خوب می فهمند سریع مطالب رو یاد می گیرند و سریع یاد گرفتن مطالب باعث یه رضایت درونی میشه که فرد رو بیشتر تشویق و ترغیب میکنه که به انجام اون کار ادامه بده و اونوقت دیگه افکار مزاحم سراغش نیاد که الان برم بخوابم . خسته شدم . آی چه فایده داری الان میخونی ! فکر کردی به کجا میرسی ! 1 ماه دیگه آبروت جلو همه میره و ... و دوم اینکه وقتی مطلبی رو با انرژی می خونیم باعث رشد ضریب هوشی ما میشه و این رشد باعث میشه که ما به اون مقصودی که داریم زودتر برسیم و اون وقت خیلی از موانع دیگه پیش نمیاد . پس باید با عشق رفت جلو و نه از دید تکلیف . باید گفت که خدا رو شکر که این کنکور مثل مانعی جلو من و در زندگی من سبز شد تا از اون برای خودم سکوی پرتابی بسازم به سوی تمام آینده ام و از این تجربیات بتونم که در جای جای زندگیم استفاده کنم . بذار یکم متا فیزیکی نگاه کنیم . یادم میاد که انیشتین یه جا گفته بود اگر ما بیایم و این سر دنیا ذره ای به اندازه یک اپسیلون رو تحت تاثیر انرژی قرار بدیم ، اون سر دنیا تمام ذرات تحت تاثیر این انرژی قرار می گیرند و این نتیجه گرفت که انسان تمام حرکاتش به نوعی منشا یک اثری هست و حالا من از این نتیجه میگیرم که اگر دانش آموزی فکر میکنه که زندگی عادیش در موفقیتش تاثیری نداره اشتباه داره میکنه . خیلی ها تصورش این هست که آن چیزی که باعث موفقیتشون میشه همون عمل فیزیکی پای کتاب نشستن هست و همین عمل خواندن و تست زدن های زیاد و مرور خلاصه برداری و نتایج درخشان در آزمون های آزمایشی و همین مقدار ساعات مطالعه هست که اونا رو به هدف میتونه برسونه و... خوب من نمیگم که اینا موجب موفقیت نمیشه ولی اینا همه جزئی از اون کل هست ؛ ولی کل جهان خلقت تحت سیطره یک نظام کلی و قوانین علت و معلولی هست و هر کاری که ما انجام میدیم یه اثری رو ما و یه اثری رو دنیای ما میذاره ، حتی اگر اون کار از جنس هدف ما نباشه . اینجوری هست که اگه ما بیام و از یک دانش آموز رتبه دار کنکور بپرسیم از اون لحظاتی که برات تو اون مدت دوران خوشی بود ، اگر بخوای یاد کنی به کدوم ها اشاره می کنی ؟ او میگه از اون 5 دقیقه ، 10 دقیقه هایی که وقتی تو تاکسی بودم و می خوندم ، از اون 5 دقیقه هایی که قبل از خواب شب مطالعه می کردم ، از اون 2 دقیقه هایی که وقتی منتظر برنامه فرصت برابر میرفت برای تیتراژ مطالعه می کردم . از اون 3 دقیقه هایی که تا معلم بیاد سر کلاس و تو اون هیاهو بچه ها من دوتا دستام رو گوشم بود و میخوندم و .... شاید این تایم ها کلا در یک روز نیم ساعت هم نشه ، ولی این دانش آموز یاد گرفته بود که در 3 دقیقه رفتار تحصیلی خودش اثری رو بر روی خودش بذاره که این 3 دقیقه باعث بشه که این فرد بعدااز ظهر در اوج فشار خواب 3 ساعت بتونه درس بخونه . این فرد با انجام این کار ضمیر ناخودآگاه خودش رو طراحی میکنه و به خودش میگه دیدی ، من که تو اون زمان های اندک که هیچکس مطالعه نمی کرد درس خوندم ، چه طوری میتونم که از فرصتی که همه میخوان ازش استفاده کنند ، استفاده نکنم و ببین حالا تو بقیه طول روزم چی کار میکنم . این فرد شب که میره تو جاش و آماده خواب میشه نمیشینه به این فکر کنه که کی خوابش میبره بلکه 2 دقیقه صبر میکنه و اگه خوابش نبرد بلند میشه و خدا رو شکر میکنه که باز هم اندوخته انرژیش داره یاریش میکنه و میره 2 صفحه معارف میخونه . به این میگن اشرف مخلوقات . این آدم با رضایت میره به خواب و تمام روزش رو طی 5 دقیقه برای خودش مجسم میکنه و اونا رو bold  و برجسته میکنه . این آدم موقع خواب میگه امیدوارم که انرژی و خستگی فیزیکی من خیلی زود رفع بشه تا برگردم سراغ درس و باز هم بخونم و برم جلو .... خدایا من نتیجه رو به خودت واگذار کرم ولی داری میبینی که با جرقه ی آقای مشاور دارم میرم جلو و امیدوارم که تو هم مثل همه به من لطف کنی و به کارم برکت بدی . به نظر تو این فرد چه صلابت روحی داره ؟ پس دیگه سوال تکراری و همیشگی تو که آیا میشه جوابش هست بله . این پتانسیل در همه وجو داره به شرط اینکه از درونشون این احساس بجوشه که با همه فرق داره و باید عجیب و قریب رفتار کنند و مثل یک انسان درجه یک زندگی بکنه تا بتونه مثل او نتیجه بگیره . دیگه جواب این سوال که چند ساعت بخونم ؟ مسخره هست ... 24 ساعت باید بخونی . پس نباید بخوابم ؟ هر وقت افتادی بخواب . پس نباید بخورم ؟ هر وقت چیزی بهت دادن بخور. باور کن که تو میتونی نفر اول کنکور خودت باشی به شرط اینکه ایمان بیری که کسی مثل تو نیست و تو این راه 2*2 نمیشه 4 ،بلکه میشه 5 . پس یه هشدارهم برای دانش آموزانی که تا حالا خوب خوندن اینکه حواستون باشه یکسری دانش آموزان هستند که دارن تغییر کردند و به آب و آتیش می زنند و دارن کولاک میخونند و هیچ کس و هیچ چیز جلودارشون نیست . برای همه آرزوی سوراخ کردن پیله درونشون رو می کنم .

نظرات شما عزیزان:

mojtaba

ساعت1:02---31 شهريور 1390

- [ایمیل]

سلام من تازه شروع کردم به خوندن پیش یک مشاور رفتم گفت هفته اول را با 6 ساعت شروع کن بعد هفته ی دوم ساعت رو افزایش بده تا به یک زمان مناسب برسی میخواستم نظر شما رو بدونم راهنمایی کنید ممنون
پاسخ:سلام . منطقی هست . هفته اول رو با روزی 6 ساعت کار کنید و هر هفته نسبت به قبل خودتون پیشرفت کنید و رقیب خودتون باشید

ن

ساعت1:57---2 تير 1390

دمتون گرم!

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: